Stop Killing Games vecht voor de rechten van gamers en de preservering van games, met consumentenrecht en wetgeving als wapen. Dat meldde Tweakers onlangs. De kern: mag een game-ontwikkelaar een spel actief onspeelbaar maken door servers en ondersteuning uit te zetten? En denk ik dan, moet daar dan niet op zijn minst over geïnformeerd worden?

De game-industrie is al een fors aantal jaren verschoven naar een GaaS-model: games as a service. Je kunt een basisspel krijgen, maar om te spelen en om uitbreidingen te krijgen moet en zal je online zijn en een (al dan niet betaald) account hebben. Stop je daarmee, dan gaat je spel weg.

Dat is tot daar aan toe, maar als de game-ontwikkelstudio stopt met het spel dan gaat óók je spel weg. De server gaat uit, de authenticatie werkt niet meer, allerlei redenen maar hoe dan ook, geen spel meer voor jou. Dit is dus wel even iets meer dan “de fabrikant heeft geen reserveonderdelen meer” zoals bij auto’s of je zitbank van 8 jaar oud. Deze optie tot uitzetten van je game zit ingebouwd.

Zoals Tweakers het uitlegt:

In de praktijk wil de beweging dat dergelijke spellen in de toekomst, ook nadat de ondersteuning van de maker stopt, in een ‘redelijke staat’ speelbaar blijven, niet per se in de staat waarin een game tijdens actieve ondersteuning verkeerde. … Voorbeelden van kleine functies die daar niet onder vallen en volgens [initiatiefnemer Ross Scott/Accursed Farms] dus eventueel verloren mogen gaan zijn ‘achievements, leaderboards, matchmaking, een gecentraliseerde virtuele marktplaats, privéberichten en integratie van sociale media’.

Het Europese consumentenrecht kent diverse regels over “digitale inhoud” en “digitale diensten” (zie vanaf art. 7:50aa BW). Grofweg worden de regels van koop van fysieke dingen hier ook toegepast, aangepast naar de aard van deze bittenstromen. Zo is er een informatieplicht over interoperabiliteit, en is de conformiteitseis specifieker uitgewerkt.

Wat echter mist, is een bepaling hoe lang zo’n dienst geleverd moet zijn of digitale inhoud bruikbaar. Dat kun je alleen afleiden uit een invulling van dat begrip conformiteit: “de periode die de consument redelijkerwijs kan verwachten”, aldus bijvoorbeeld art. 7:50ae lid 4 BW. Hoe lang dat is, is daarmee dus niet op voorhand te zeggen.

Het voorstel van Stop Killing Games kiest een andere insteek. Het maakt niet perse uit hoe lang het spel speelbaar is, maar leveranciers moeten verplicht zijn een speelbaar spel over te laten. Inbouwen van verplichte servercontrole of inloggen mag dus niet voor álle spelmodi. Bijvoorbeeld wel de multiplayer-optie maar niet single player. Prima als je updates pas krijgt na inloggen, maar stoppen omdat “u zes maanden geen updates heeft gedownload” kan dan weer niet.

Game-ontwikkelaars stellen daar vaak mooie woorden over veiligheid, speelbaarheid en bijbehorend hun reputatie tegenover. Een brak oud spel met wel de merknaam erop komt natuurlijk wat raar over, net zoals die ouwe roestbak met nog een Opel logo erop, zoiets. Maar er zijn specifiekere zorgen:

Ubisoft noemt aflopende licenties als een van de redenen waarom [racegame The Crew] niet meer beschikbaar is. Het bedrijf moest immers licentiedeals afsluiten met autofabrikanten om de echte voertuigen in The Crew te mogen verwerken. … Ontwikkelaars, zeker kleinere studio’s, zijn in het verlengde daarvan bijvoorbeeld ook afhankelijk van derden voor fundamentele gameonderdelen zoals de engine, serverruimte of anticheatsoftware.

Die zorgen begrijp ik wel, maar het voelt nog steeds erg raar dat daarmee zomaar een “dit spel stopt over zes maanden, sorry” bericht zou kunnen worden gegeven. Want je weet wanneer je licenties aflopen, dus dat kun je gewoon inplannen.

Mijn simpele doch doeltreffende oplossing zou dan ook zijn dat games een houdbaarheidsdatum moeten krijgen: tenminste speelbaar tot dd/mm/jjjj. Wat je daar invult is aan jou, maar die toezegging moet je dan waar maken. (De reden hoef je er niet bij te zetten.)

Dit is iets dat prima binnen de bestaande wetgeving handhaafbaar is, en zou de bestaande situatie niet wezenlijk veranderen want je hóeft niets behalve die tekst op de doos of in de productinformatie opnemen. Het enige is natuurlijk dat consumenten dan denken, ik speel liever dat andere spel want dat is drie jaar langer houdbaar. Maar dat is dan ook weer soort van de bedoeling.

Arnoud