Mobiele telefoons zijn vanaf 1 januari volgend jaar niet meer in het klaslokaal toegestaan, las ik bij Security.nl. De Rijksoverheid heeft hierover afspraken gemaakt met alle relevante koepelorganisaties in het onderwijs. Eind volgend schooljaar wordt geëvalueerd of de afspraak het gewenste effect heeft of dat eventueel toch een wettelijk verbod nodig is.

De vraag of een school mobieltjes van leerlingen mag verbieden is inmiddels een klassieker op deze blog. De kern is (zo blogde ik in 2015):

Een school is bevoegd om regels te stellen om de goede gang van zaken op de school te bewaren, en om daar sancties op te stellen bij overtreding. Zij mag zelf bepalen wat die sancties zijn, zolang ze maar redelijk en proportioneel zijn. Wel moeten de sancties en hun grondslagen (wanneer krijg je welke straf) in het onderwijsreglement zijn geregeld. Een leraar mag dus niet ter plekke bedenken “jij kauwt kauwgum onder de les, lever je telefoon maar in tot 4 uur”.

Een paar jaar later bleken de verzuchtingen nog groter:

Het grote probleem vanuit juridisch perspectief is eigenlijk dat er nauwelijks iets geregeld is op dit gebied. De wet houdt het bij het vereiste dat er een reglement moet zijn de rechten en plichten van de leerlingen vastgelegd worden (art. 24g Wet voortgezet onderwijs) en dat daarin moet staan hoe handhaving van de goede gang van zaken binnen de instelling in zijn werk gaat.

Er is nu dus (nog) niet gekozen voor een wettelijk geregeld verbod, maar voor een serie afspraken. De hoofdlijnen komen neer op: “geen mobiele telefoons of andere devices in de klas, tenzij sprake is van educatief gebruik in de les.” Als leerlingen een telefoon voor specifieke redenen in de klas nodig hebben, dan blijft dat wel nodig.

Scholen moeten deze hoofdlijnen uitwerken naar specifiek schoolbeleid, en daarmee komt de bal dus juridisch gezien weer terug bij waar ‘ie al tijden lag, met dezelfde onduidelijkheid als destijds. Het argument is natuurlijk dat de ene school strenger (of duidelijker of wat dan ook) wil zijn dan de andere, maar een wettelijke regeling had wel meer algemene duidelijkheid gegeven.

Arnoud